Gmina Skórzec leży w powiecie siedleckim na południowy zachód od Siedlec, w województwie mazowieckim.  Powierzchnia gminy wynosi 119 km2. W 21 wsiach mieszka ok. 8 tyś. osób. Gmina jest w 100% zwodociągowana i w 75% skanalizowana. Posiada trzy własne oczyszczalnie ścieków o przepustowości 600 m3 na dobę.

• Pochodzenie nazwy Skórzec wywodzi się od słowa „skorcz”,  w formie rozszerzonej „skorzec”, oznaczało szpaka – ,,skory”, czyli przylatujący wczesną wiosną.
•  Pierwsze wzmianki o istnieniu Skórca pochodzą z 1563r. Dzieje ziemi skórzeckiej związane są  ze Zgromadzeniem Księży Marianów. W 1710r.  ks. kanonik Przygodzki  ufundował  tu  kościół  pw. Nawrócenia św. Pawła Apostoła  z klasztorem św. Jacka. Samodzielna parafia została erygowana w Skórcu w roku 1798. Jak głosi legenda krzyż znajdujący się obecnie w kościele w Skórcu, został tam przeniesiony z kaplicy kasztelana Cieszkowskiego po tym, jak z krzyża zaczęły spływać łzy; odczytano to jako znak, że sam Chrystus chce, aby jego wizerunek przenieść do kościoła skórzeckiego. Gmina Skórzec, jako jednostka podziału administracyjnego, została powołana  na wniosek ks. Stanisława Pórzyckiego przez władze Królestwa Polskiego w roku 1822. Wspomniany  zakonnik został  mianowały pierwszym wójtem.

Z Gminy Skórzec wywodzą się:

• Jan Zygmunt Skrzynecki herbu Bończa (1787-1860), urodził się  we wsi Żebrak 8 lutego 1787 r. polski generał, wódz naczelny w powstaniu listopadowym. W wojsku polskim od 1806, brał udział w wojnie z Austrią 1809. Uczestniczył w kampanii moskiewskiej Napoleona i odznaczył się w bitwie pod Możajskiem. Od 1815 w wojsku Królestwa Polskiego, awansował do stopnia pułkownika. Podczas powstania listopadowego dowodził brygadą, następnie dywizją piechoty. Wyróżnił się w bitwach pod Dębem Wielkim i Grochowem. Osobiście odpowiedzialny za klęskę armii polskiej pod Ostrołęką -26 V 1831). Do 1839 przebywał na emigracji, m.in. organizował armię belgijską.
• Tadeusz Augustyn Rakowiecki (1878-1965) urodził się we wsi Grala-Dąbrowizna  27 lipca 1878 r   wybitny lekarz, astronom oraz humanista, członek Francuskiego Towarzystwa Astronomicznego, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. W latach 1928-30 wydał dwutomowe dzieło „Drogi planet i komet”. Książka ta rozsławiła imię autora na uczelniach polskich i zagranicznych, była zalecana jako podręcznik studentom wydziałów astronomii, była pierwszym podręcznikiem wydanym w Polsce w języku polskim z tej dziedziny.
• Bohdan Stanisław Arct (1914-1973), mjr pil. WP i RAF,  pisarz, autor książek o tematyce lotniczej. Należy do grona prozaików zajmujących ważne miejsce w polskiej literaturze współczesnej. Jego twórczy dorobek obejmuje 43 utwory (kilka tłumaczonych na jęz. ang. i niem.) o łącznym nakładzie ponad 4 miliony egzemplarzy. Z wykształcenia  grafik. Transformację zawodową związał z ogromem przeżyć i doświadczeń ostatniej wojny, jakie przyniosła mu służba  w polskich i alianckich jednostkach lotnictwa. W latach  sześćdziesiątych  XX wieku mieszkał w miejscowości Dobrzanów położonej w Gminie Skórzec.

Gmina Skórzec w liczbach – informacje GUS

---